In mijn hoofd bedrijf ik wild de vrije liefde
ken ik geen grenzen, ongelimiteerde energie
maar ik schrijf dit neer, uitkijkend op mijn dagdagelijkse uitzicht
twee schouwen half afgeknipt
Als de realiteit toe slaat ben ik, paria van het volk, misgegrepen
ik kan me niet uitdrukken, woorden drijven uit mijn mond
worden in de vluchtigheid van het bestaan vereeuwigd en beoordeeld
bij onbekenden klap ik dicht
bij oud-bekenden wordt ik heen en weer geslingerd
zelfzekere huls vormt muren van ongekende hoogte
altijd neemt de twijfel over, waarom zouden ze interesse tonen
ik ben contactgestoord
mensen nemen me het kwalijk,
denken dat ik uit de hoogte doe
terwijl ik mezelf bescherm van de toekomst en haar varianten
parallelle vormen van de realiteit protagonisten van jouw leven
de toekomst tot een minimum reduceren.
ik ben de vleesgeworden ergernis
ik drijf af en knip de draad door
tijd en ruimte imploderen,
vrienden, kennissen, onbekenden, voorbijgangers, kijkers, vluchtige contacten
niemand blijft, mijn kern vormt geen aantrekking
neergeworpen, in elkaar gezegen, geen kracht meer om te denken
gebroken, gewogen en te licht bevonden
ogen in het niets
isolement in de massa
lichtheid
vertwijfeling, weifeling, mijmering
ik ben niemand
Geen opmerkingen:
Een reactie posten